Ahcik türküsü Ermeni kızı Ahcik ile Harput delikanlısı Mustafa’nın sevdasını anlatır. Ahcik ve Mustafa birbirlerini çok sevmektedirler ancak Ahcik Hıristiyan Mustafa ise Müslümandır. İnanç ayrılığı kavuşmalarına çok büyük bir engel olmasa da asıl ayrılığı 1915 Tehcir Kanunuyla yaşarlar. Ahicik ve ailesi Suriye’ye göçerler ve iki sevdalı ayrılmak zorunda kalır bu ayrılık Mustafa’ya Ahçiği yazdırır ve rivayet odur ki bu üzüntüyle Mustafa her gün Harput Kalesine çıkar Ahçiği söyler dururmuş. Mustafa Ahçiğe sevdasını şu sözlerle anlatırmış:
Ahçiği yolladım urum eline
Eser bad-ı saba zülfün teline
Gel seni götürem İslam eline
Serimi sevdaya salan o Ahçik
Aman O Ahçik, civan O Ahçik
Vardım kiliseye baktım haçına
Gönlümü bağladım sırma saçına
Gel seni götürem İslam içine
Serimi sevdaya salan o Ahçik
Aman O Ahçik, civan O Ahçik
Vardım kiliseye haç suda döner
Ahçiği kaybettim yüreğim yanar
Ben dinen dönersem el beni kınar
Serimi sevdaya salan o Ahçik
Aman O Ahçik, Civan O Ahçik
Kaynak Kişi: Enver Demirbağ / Zülküf Altan
Derleyen: Mehmet Özbek
Hazırlayan: İncilay Yatmaz